Samoocena
Nastolatki są zewsząd bombardowane reklamami z wizerunkiem kobiet idealnych. Nic dziwnego, że same pragną takie być. Rozbieżność i niemożność osiągnięcia ideału powoduje poczucie frustracji i mniejszej wartości. Szczególnie podatne na taki przekaz są osoby młode, dopiero wchodzące w dorosłość, których tożsamość się kształtuje.
Niezaspokojone potrzeby
W tym przypadku zaburzenia odżywiania są reakcją na brak miłości i ciepła. Osoby cierpiące na anoreksję czy bulimię jedzeniem chcą zapełnić emocjonalną pustkę.
Konflikty w rodzinie
Bliscy osób cierpiących na anoreksję są zazwyczaj ze sobą zżyci, ale nie potrafią się porozumieć. Czasem rodzice stawiają dzieciom zbyt wygórowane wymagania. Są kontrolujący, nadopiekuńczy. Jedzenie jest więc jedyną sferą, w której dziecko może się zbuntować.
Lęk przed dojrzałością
Osoby z zaburzeniami odżywiania często obawiają się zmian związanych z osiąganiem dojrzałości psychicznej – lęk przed zmianą, nowymi doświadczeniami (np. podjęcie nauki, rozpoczęcie pracy).
Lęk przed kobiecością
W okresie dojrzewania ciało się zmienia. Młoda kobieta może nie akceptować, tego, co widzi w lustrze, a powiększające się piersi, biodra czy pośladki mogą budzić u niej lęk. Głodząc się, pragnie zaprzeczyć tej zmianie i znów stać się dzieckiem, bo ten stan jest jej znany i bezpieczny. Z tym aspektem wiąże się kolejny, dotyczący seksualności.
